WINTER: SAAI EN GRIJS OF VOL KLEUR?

Het is winter! De eerste sneeuw is gevallen, de feestdagen zijn achter de rug en we zitten midden in die immer lange januarimaand. Tenminste zo voelt ze voor mij vaak. En nu – in de rare tijd waarin we ons bevinden – helemaal! Het duurt nog even voor we écht merken dat de dagen lengen en in de tussentijd breng ik het overgrote deel van mijn tijd thuis door. Achter mijn bureau voor het thuiswerken of op de bank met de laptop voor het schrijven van een blog als deze. Ik mis de gezellige afleiding van wijntjes drinken met een vriendin of lekker even de stad in. En ik geloof oprecht dat onszelf nu terugtrekken en in onze schulp kruipen, helpt om sneller weer het leven op te pakken dat we allemaal zo graag willen en waar we allemaal zo naar verlangen. Daarnaast behoort één van mijn dierbaren tot de ‘kwetsbare groep’ en besef ik des te meer hoe waardevol het is om onze sociale verantwoordelijkheid te dragen…

ik verlang naar kleur!

Dat alles maakt wel dat de winter ondertussen behoorlijk grijs, grauw en saai begint te worden. De kleur is er wel een beetje af. Terwijl ik dit typ, slaat de regen tegen de ramen en zie ik de kale takken van de treurwilg in de tuin heen en weer zwiepen. Die treurwilg heeft trouwens wel mooie geel/oranje takken en steekt daarmee kleurrijk af tegen de verder kale en kleurloze tuin. Ik verlang naar de kleuren van de lente. Ik hou niet van grijs en grauw… Ik hou van zacht en licht en helder. De kleur van vrolijk fladderende vlinders, van lieveheersbeestjes en rozemarijngoudhaantjes!

barstend van kleuren

En toch weet ik ondertussen dat de winter echt niet kleurloos is. Als je er oog voor hebt, barst ze van de kleuren! De mooie bruinoranje beukenhagen, voorjaarsbloeiers die voorzichtig opkomen, roodborstjes en boomklevers, het mos op de bomen en stenen muurtjes, de roze besjes van de sneeuwbes, hier en daar nog een verloren paddenstoeltje en vergeet ook niet de grote kleurrijke wereld van de slijmzwammetjes en schimmels. De natuur barst van de kleur op het moment, maar je moet het maar net (willen) zien. En met het blote oog is dat niet altijd even makkelijk!

Hoe meer ik fotografeer, hoe meer ik gefascineerd raak door de kleine natuur. Díe natuur die je zonder macrolens of vergrootglas makkelijk over het hoofd ziet. En laat er nu net in die kleine natuur veel moois te beleven zijn op dit moment.

Dikke billen

Ik daag je uit om tijdens je volgende wandeling in de natuur even de tijd te nemen om een paar gevallen blaadjes om te draaien en op zoek te gaan naar het springstaartje. Ze zijn zo groot als een speldenknopje en je ziet ze vaak pas als ze aan de wandel gaan. Stop voor je op pad gaat een vergrootglas in je zak of schroef je macrolens op je camera en laat je verwonderen! Ze zijn met het blote oog bijna niet te zien. Ze zijn kleurrijk. En ze zijn mega-fascinerend als je ze van dichtbij bekijkt. Hun dikke billen en mooie silhouette. Ze zijn voortdurend in de weer en ook nog eens erg snel! Maar kom niet te dichtbij, want met één grote sprong zijn ze verdwenen voor jij met je ogen kunt knipperen!

Verwaarloosde muurtjes

Hetzelfde geldt voor slijmzwammetjes, paddenstoeltjes, schimmels en korstmossen. Laat je oog eens gaan over (dode) boomstammen en verwaarloosde muurtjes. De kans is groot dat je (korst)mosjes ziet. Met een beetje mazzel en als je goed kijkt, zie je ook nog slijmzwammetjes en/of kleine paddenstoeltjes. Ze barsten van de kleur en zijn enorm gevarieerd in vorm. Ik beloof je… als je er eenmaal door geraakt bent, laat het je niet meer los! En als je wilt weten wát je precies op de foto hebt gezet, probeer dan eens een app uit je daarbij helpt. Ikzelf ben fan van Obsidentify, die vertelt me redelijk acuraat wat ik voor mijn lens heb!

… en nog veel meer!

Naast bovengenoemde kun je natuurlijk ook op zoek gaan naar knoppen in takken. Bomen en struiken mogen dan even in winterrust zijn, ze zijn wel goed voorbereid op de lente. Zodra de temperatuur hoog genoeg is en ze voldoende vocht uit de grond kunnen halen, barsten al die knopjes open en kleuren ze weer mooi groen. Of rood. Of paars. Kijk maar eens goed naar die knoppen. Ik verbaas me steeds weer over de mooie kleuren die ze hebben! En de voorjaarsbloeiers? Okee, wellicht zul je nog even moeten wachten tot ze massaal opkomen, maar met onze zachte winters laten ze zich ook al weleens wat eerder zien.

Genoeg te zien en te fotograferen dus! En de zon schijnt in de winter niet zo hard en fel, wat het fotograferen vaak weer ten goede komt. Zolang het niet té donker is, komen de kleuren en details mooi tot hun recht in het zachte winterzonnetje. Nu nog even hopen dat de zon zich snel weer laat zien. Deze grijze dagen zijn dan wel perfect voor het schrijven van een nieuw blog, maar funest voor het lekker op pad gaan met de camera…

Nog een paar tips…

Ohja, en nog twee tips voor als je echt geen kleur kunt vinden:

• Met een instelling als de witbalans kun je altijd wat extra kleur toevoegen. Lekker koel blauw als het een ijzige dag is, mooi warm licht als het zonnetje het op eigen kracht nét niet redt…
• Soms focus je teveel op het onderwerp zelf. Let ook eens goed op de achtergrond. Vaak kun je wel een achtergrond vinden met wat groen van bomen of mos. Soms schijnt het zonnetje net op een bruin blaadje dat in de achtergrond hangt. Beweeg op en neer en heen en weer met de camera en blijf door de zoeker kijken. Verandert de achtergrond? Wat vind je mooi? En komt er zo wel wat kleur terug in de foto?

Heb je – geïnspireerd door dit blog – een mooie kleurige winterfoto kunnen maken? Tag me dan gerust in je foto (@Arnhemsmeiske of #arnhemsmeiske). Dat vind ik altijd heel leuk!