Mijn workshops zitten vol met waardevolle (en soms minder waardevolle ;-)) tips, maar er zijn drie gouden tips die altijd terugkomen. Elke keer als ik nieuwe workshops inplan, gaat er een kleine nerveuze (én enthousiaste) kriebel door mijn lijf. Wie gaan zich aanmelden? Wat willen zij leren en waarom komen ze daarvoor bij mij? Ik ben ondertussen een jaar of zes aan het fotograferen en wat ooit begon als een hobby is uitgemond in een passie en zelfs een eigen onderneming! Ik voel mezelf zeker niet meer een beginner, maar ik besef heel goed dat ook ik nog veel te leren heb. Er is nog zoveel te ontdekken! Wat is het dan dat ik – in deze fase van mijn fotografeerproces – kan overdragen aan anderen? Welke wijze lessen op het gebied van macrofotografie heb ik de afgelopen jaren geleerd en welke mogen zeker niet verloren gaan? Naast de technische beheersing van je camera en kennis over en inzicht in het fotograferen van de kleine natuur, besteed ik ook altijd aandacht aan mijn drie ‘gouden tips’.

Loslaten van het perfecte plaatje

Die drie gouden tips komen steeds weer terug bij mij. Vaak verborgen en een beetje weggestopt in mijn blogs. Soms openlijk en concreet in mijn posts en stories op Instagram. Ze hebben niets te maken met instellingen van de camera, het gebruik van accessoires of het moment van de dag waarop je het best kunt fotograferen. Mijn tips komen voort uit het loslaten van het perfecte plaatje en het omarmen van alles wat de macrofotografie je kan bieden. Natuurlijk hoopt iedereen die met de camera op pad gaat, met mooie foto’s thuis te komen. Maar het fotograferen van de kleine natuur biedt ons zoveel meer! Ontspanning bijvoorbeeld.

Ik typte trouwens eerst ontsnapping in plaats van ontspanning! Best een mooie verspreking (of vertyping?) vind ik eigenlijk. Door je focus te verleggen naar de kleine natuur, ontsnap je een beetje aan de dagelijkse beslommeringen en zorgen en stap je in een andere wereld. Een wereld die geen menselijke sores kent en ons leert te relativeren en te verwonderen. Macrofotografie helpt je te ontspannen én te ontsnappen dus!

Tip 1. Laat los ‘hoe het hoort’

In de (natuur-)fotografie bestaan veel opvattingen over hoe je hoort te fotograferen. Een échte fotograaf…

… fotografeert in de M-stand
… gebruikt een statief bij macrofotografie
… gaat niet midden op de dag op pad, want dan is het licht te hard
… zet zijn diafragma zelden helemaal open
… gebruikt een zonnekap
… zoomt nooit volledig in
… plaatst het onderwerp nooit in het midden
… gebruikt geen automatische ISO
… bewerkt zijn foto’s altijd na
… stemt de witbalans goed af op de situatie in het veld

Ik weet zeker dat jij nog wel een paar van deze vastgeroeste overtuigingen kunt noemen. Ze zijn allemaal gestoeld op ervaring en goede inzichten, maar geen van bovenstaande regels staan vast. Hoe zeer sommige fotografen je dat ook willen doen geloven. Als je van de ‘regels’ afwijkt, maakt dat je zeker geen mindere fotograaf!

Kleine notitie: ik hou heel erg van metaforen, dus wees gewaarschuwd! 😉 Hier komt er een:

Ik geloof heel erg in het zoeken naar je eigen weg in het grote woud van fotografieland. Dat je je hierbij laat leiden door de inzichten van mensen die je voorgingen is vanzelfsprekend. Zij hebben een handige routekaart uitgezet, waarmee je snel en doeltreffend bij je eindbestemming komt. Als je voor het eerst aan de rand van het grote bos der fotografie staat en geen idee hebt hoe je je daar ooit een weg doorheen gaat banen, is die kaart van onschatbare waarde. Je leert waar je op moet letten en wat de snelste route is om zonder te verdwalen aan de andere kant aan te komen. Maar is verdwalen af en toe niet juist heel leuk? Hoe meer fotografen het bos hebben bezocht en de route hebben gevolgd, die door andere is uitgezet, hoe ‘gewoner’ dat pad gaat worden. Net als in een ‘gewoon’ bos, zijn de minder bewandelde paadjes vaak de meest interessante. Daar vind je de rust en ontspanning, die veel natuurfotografen juist zo zoeken. Kies dus je eigen pad, met respect voor het bos en alles wat er leeft, en bewandel de weg die jou het beste ligt!

Einde metafoor! 😁

Laat je voorlichten en inspireren door mensen die al langer bezig zijn en die je bewondert. Leer van hen en pas hun tips vervolgens toe in je eigen manier van fotograferen. Hou jij niet van statieven, dan laat je die lekker thuis. Fotografeer jij graag alles op f/2,8? Ga dan vooral heerlijk je eigen gang! Je bent zeker niet de enige die van de gangbare paden afwijkt.

Tip 2. Het hoeft niet in één keer goed

Toen ik net begon met fotograferen en mijn eerste stapjes waagde op Instagram en Pinterest, kwamen de mooiste foto’s voorbij. Foto’s waarvan ik alleen nog maar kon dromen! Ik wilde ook met de camera op pad en ‘klik’, die mooie foto’s maken die ik voorbij zag komen. Maar bij mij zaten er altijd wazige, onscherpe, te donkere of te lichte foto’s tussen. De echte fotografen hadden dat vast niet! Ik moest gewoon nog heel veel fotograferen en leren over de instellingen en dan zou ik die foto’s ook zo uit mijn camera krijgen… toch?

Maar zo werkt het echt niet. Zelfs de beste fotografen (met uiteraard een paar uitzonderingen) maken nog steeds foto’s die linea recta de prullenbak in kunnen. Want die mooie foto ontstaat vaak na een veelheid aan ‘uitprobeerfoto’s’. En dat zijn de foto’s die niemand te zien krijgt. Op social media of in portfolio’s zie je alleen de allermooiste foto’s. De eindfoto’s… Maar wat er allemaal voor nodig is geweest om tot die foto te komen, zie je niet. En dat is he-le-maal prima! Dat is het mooie van digitale fotografie. Je kunt gewoon klikken en uitproberen. Leren en falen. Een ander standpunt of onderwerp kiezen en opnieuw proberen.

Het is eigenlijk net als met een mooie reis. Jahoor, hier is weer een metafoortje… 😉 De eindbestemming is hét doel, daarvoor stap je in het vliegtuig of de auto. Maar de weg ernaartoe is waar het eigenlijk om draait. De reis op zich. De voorpret en het loslaten van de dagelijkse sleur. Het avontuur opzoeken en misschien zelfs wel van de gebaande paden afgaan. Stap je per ongeluk in de verkeerde bus en beland je aan de andere kant van een vreemde stad? Dat is spannend en onwennig, maar achteraf heb je een geweldig verhaal én je hebt wellicht een mooie nieuwe ervaring opgedaan en iets ontdekt dat je had gemist als je meteen in de goede bus was gestapt en tussen alle andere toeristen je einddoel had bereikt.

Durf dus fouten te maken en uit te proberen. Speel met de instellingen en bepaal je eigen weg naar het einddoel.

Tip 3. Eén vierkante meter is genoeg

Tja, hier heb ik in mijn vorige blog al uitgebreid en veel over gezegd. Maar ik kan het niet genoeg benadrukken. Ga. Zitten. En. Blijf. Zitten. En kijk en observeer. Goed kijken en echt zien kost tijd en vraagt om een leeg hoofd. Er leeft zoveel op één vierkante meter. Ik kan hier heel veel over zeggen en ik weet zeker dat ik hier ook wel een metafoortje voor uit mijn mouw kan schudden, maar dat ga ik nu even niet doen. Vind je dit interessant? Lees dan mijn vorige blog hierover!

Ohja, nog wel één tip hiervoor… Ga echt zitten. Blijf niet staan en ga niet op je hurken zitten. De kans is dan erg groot, dat je dan toch opstaat omdat je vanuit je ooghoek een stukje verderop een insect ziet vliegen. Als je op je billen gaat zitten of op je knieën wordt je gedwongen om echt even de tijd nemen voor jouw vierkante meter. Al is het alleen maar omdat het niet zo comfortabel is om steeds op te staan en te gaan zitten. Ik weet niet hoe het met jou gaat, maar mijn knieën gaan al snel protesteren als ik dat teveel doe… Iets met het stijgen van de leeftijd denk ik. En daarnaast vind ik het gewoon ook heel relaxed om op de grond te zitten voor (of te midden van) een stukje groen. Probeer het maar eens uit. En is dat op de grond zitten nu helemaal niets voor jou? Neem dan eens een krukje of stoeltje mee. Veel ontspannender gaat het niet worden! 😉  

Heb je na het lezen van dit blog zin om een keer met mij op pad te gaan? Wil je nog meer tips voor macrofotografie? Hou dan de workshops op mijn pagina in de gaten of informeer eens naar een 1-op-1 workshop!